Na een tijdje in het westen gewerkt te hebben, besloot Stan Ros (23) om terug te keren naar de Achterhoek. Bij de pijlers die bij zijn huidige werkgever Seesing Personeel op de muur staan (zoals ‘betrouwbaarheid’, ‘nuchterheid’ en ‘eerlijkheid’) voelt hij zich thuis. Vooral omdat hij weet dat het ook anders kan.
“Eigenlijk waardeer je de mentaliteit in de Achterhoek pas als je ook anders hebt meegemaakt”, zegt Stan, intercedent bij Seesing Personeel. Stan groeide op in de Achterhoek, studeerde commerciële economie in Arnhem en Enschede en werkte na zijn afstuderen een tijdje in de Randstad, bij een bedrijf dat brand- en inbraakbeveiligingsoplossingen verkoopt. Als accountmanager zat hij veel op de weg, daarnaast werkte hij regelmatig op het kantoor in Utrecht. “Er heerste echt een prestatiecultuur. Dat had ook met de functie te maken, want je moest je persoonlijke doelen halen. Maar dat tegen elkaar opboksen deed de sfeer op de werkvloer geen goed.”
Nadat hij het zoveelste alarmsysteem had verkocht, besloot Stan dat hij iets wilde doen waarbij hij meer van betekenis zou zijn. Hij had wat contacten in de regio Utrecht en voerde daar een paar sollicitatiegesprekken. “Maar ik stoorde me aan al die Engelse termen en poespas waar ik mee om mijn oren werd geslagen. In de Achterhoek heb je dat minder, daar doet iedereen normaal. Omdat ik de dagelijkse files ook wel zat was, besloot ik om in de Achterhoek op zoek te gaan naar een baan.”
Hij zette zijn cv op een paar vacaturesites en werd al snel benaderd door Seesing Personeel, een bureau voor uitzenden, werving & selectie en detachering, met vestigingen in Lichtenvoorde, Doetinchem en ’s-Heerenberg. Na een eerste gesprek, besefte Stan dat de functie van intercedent hem wel iets leek. Het was even omschakelen, want het was altijd zijn droom om accountmanager bij een groot, landelijk of internationaal bedrijf te worden. Maar toch besloot hij om de sprong te wagen. “Het verschil merkte ik meteen op mijn eerste dag, toen ik werd verwelkomd met een bosje bloemen. Tijdens de sollicitatieprocedure waren ze ook heel eerlijk over wat de functie inhield. Terwijl in het westen de dingen nog weleens mooier worden voorgesteld dan ze zijn.”
Een andere reden voor Stan om ja te zeggen, was de betrokkenheid van Seesing Personeel bij de regio. “Ik denk dat ik geen enkel ander bedrijf kan bedenken dat zó Achterhoeks is. Ons moederbedrijf Flexfactory is hoofdsponsor van de Graafschap en Seesing Personeel sponsort meerdere verenigingen en evenementen in de Achterhoek, bijvoorbeeld volleybalclub Longa ’59 en de Doetinchemse Sportverkiezing. Ik dacht: áls ik dan besluit om in de Achterhoek te gaan werken, dan kan ik maar beter op een plek zitten waar ik zoveel mogelijk mensen en bedrijven in de regio leer kennen. En dat lukt al aardig. Mijn taak is om mensen die een (andere) baan zoeken en bedrijven die medewerkers zoeken aan elkaar te koppelen. Daarbij focus ik me vooral op de logistieke sector. Maar ik vind bouw en ICT ook heel interessant, dus dat pak ik soms ook op. Die ruimte krijg ik hier.”
Nooit meer naar de Randstad, dus? Zo stellig is Stan toch ook niet. “Het was echt niet alleen maar narigheid, ik heb er ook veel geleerd. Ik weet eigenlijk nog niet precies wat ik in de toekomst wil gaan doen. Misschien ooit nog eens voor mezelf beginnen. Als ik trouwens een topbaan in New York krijg aangeboden, zeg ik ook geen nee! Maar voor nu zit ik hier in de Achterhoek goed. Leuke collega’s, een uitdagende functie en per week zeker tien uur minder reistijd dan voorheen!”
